ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ

Αγαπητοί αναγνώστες,

Το συμβούλιο της Ριζαρείου, αποτελούμενο από τους γνωστούς «έμπρεπους» και «ένθεους» ισόβιους «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ» -όχι μόνο της διαθήκης- έκανε πάλι το θαύμα του. Εκτέλεσε απολύοντας ήδη δώδεκα υπαλλήλους· έξι από τη σχολή στο Χαλάνδρι και έξι από τις σχολές στο Μονοδένδρι Ζαγορίου. Οι απολύσεις αυτές έγιναν σε δύο φάσεις.

Αρχικά τις πρώτες μέρες του Ιουλίου από το Χαλάνδρι απολύθηκαν οι:

Λάππας Γιώργος

Καΐρη Μαρία

Καρπέτα Αλεξάνδρα

και από το Μονοδένδρι απολύθηκαν οι:

Λαδιά Πηνελόπη

Κατσαβριά Ιουλία

Αθανασοπούλου Βασιλική

Οι πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης από τους «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ» συνεχίστηκαν τις πρώτες μέρες του Αυγούστου καθώς απέλυσαν από το Χαλάνδρι τους:

Μπελίτση Σωτήρη

Γκόντο Λευτέρη

Μπαριαμπά Παναγιώτη

και από το Μονοδένδρι τις:

Τσελίκου Ανθή

Οικονόμου Αναστασία

Δεμάτη Κατερίνα

.

Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, οι τριάδες θα συνεχιστούν από το Σεπτέμβρη, μιας και οι «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ - ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ» συνήθισαν το αίμα και τίποτα πλέον δεν τους σταματά ούτε καν η παρουσία των επιθεωρητριών του Υπ. Οικονομικών, το οποίο διενεργεί διοικητικό έλεγχο.

Όπως γίνεται απολύτως αντιληπτό, κανένας υπάλληλος από τη διοίκηση στην Αθήνα δεν θίχτηκε στο παραμικρό. Και λογικό ακούγεται μέσα στον απέραντο παραλογισμό, το ότι όσο πιο κοντά βρίσκεται κάποιος στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τόσο πιο ευνοημένος είναι. Και φυσικά -όπως πολύ καλά γνωρίζουμε- οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι χαίρονται ανακουφιζόμενοι από τις απολύσεις των άλλων, μιας και ως απόλυτοι φιλοτομαριστές θεωρούν πως θα διασφαλίσουν τα προνόμιά τους στο διηνεκές. Έτσι, οι τιτουλάριοι της κακιάς ώρας μετατράπηκαν κι αυτοί σε βαμπίρ εδράζοντας το μέλλον τους στα πτώματα των απολυμένων συναδέλφων τους.

Για την πλήρη ενημέρωσή σας θα θέλαμε στο σημείο αυτό να σας γνωρίσουμε πως ο μόνος που μειοψήφησε, προς τιμήν του, είναι ο κ. Κοπιδάκης, ο οποίος, μη θέλοντας να βάλει την υπογραφή του κάτω από απολύσεις, παραιτήθηκε από μέλος του διοικητικού συμβουλίου παραμένοντας απλό μέλος του πολυμελούς.

Τις απολύσεις τις υπέγραψαν οι κύριοι:

Λιούμας Κων., Ιωαννίδης Γεώρ. ( Θλιβερά γονιδιακά αποτυπώματα των πατεράδων τους, οι οποίοι τους κληροδότησαν τους θώκους του συμβούλου. Ως γνωστόν, η αξιοκρατία στη Ριζάρειο αποθεώνεται με την τοποθέτηση του ανάξιου γιου όταν αποδημήσει ο πατέρας, όπως άλλωστε συνέβη και με τον νομ. Σύμβουλο κ. Σιωμόπουλο που παρέλαβε επίσης από τον μπαμπά του)

Φαφαλιός Κων. (Ένα τραγικό σαρκίο ξεχασμένο εδώ στη γη, που λίγο πριν εκδημήσει βάλθηκε να καταστρέψει ζωές νέων ανθρώπων ωμά και ανερυθρίαστα.)

Όμως δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε την επιλογή των προσώπων που απολύθηκαν.

Καταρχάς, οι κ. Λάππας, Καρπέτα και Καΐρη ήταν υπάλληλοι της βιβλιοθήκης στο Χαλάνδρι, η οποία και αναμορφώθηκε με προσωπικές ενέργειες του κ. Κοπιδάκη, σύμφωνες με τη βούληση του διαθέτη. Σε αντιδιαστολή διάγεται η πολιτεία των υπόλοιπων «ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ», οι οποίοι αρέσκονταν σε τραπεζώματα, «αλληλοεξυπηρετήσεις», κενόδοξες φαμφάρες και υποκριτικά χειροφιλήματα σε υψηλόβαθμους ρασοφόρους ή οσφυοκαμψία έναντι υπουργών και άλλων «παραγόντων». Δεν μπορούν να του συγχωρήσουν άλλωστε το ότι πρωτοστάτησε και κατάφερε να φέρει τον έλεγχο του Υπ. Οικονομικών. Θέλοντας να τον εκδικηθούν απέλυσαν τους τρεις υπαλλήλους της βιβλιοθήκης αναστέλλοντας πλήρως τη λειτουργία της. Βέβαια, μέσα στο μένος τους παρέβλεψαν πως και οι τρεις αυτοί υπάλληλοι είναι ιδρυτικά μέλη του σωματείου εργαζομένων και μάλιστα ο κ. Λάππας είναι και πρόεδρός του! Για μια ακόμη φορά παρανόμησαν μιας και τα ιδρυτικά μέλη του σωματείου σύμφωνα με τον Ν.1264/82 προστατεύονται από απόλυση (Οι λόγοι απόλυσης στις περιπτώσεις αυτές είναι περιοριστικώς αναφερόμενοι).

Φυσικά, οι εργαζόμενοι αυτοί δεν αποδέχτηκαν τις απολύσεις τους και προσέφυγαν στην επιθεώρηση εργασίας. Η προσφυγή τους εκδικάστηκε στις 22/7/2011 και η τύχη τούς βοήθησε ιδιαίτερα, καθώς η Ριζάρειος εκπροσωπήθηκε από τον «ογκόλιθο της νομικής επιστήμης» κ. Σιωμόπουλο, ο οποίος για μια ακόμα φορά διέπρεψε επαγγελματικά αφού η επιθεώρηση εργασίας ζήτησε την ανάκληση των απολύσεων των τριών συνδικαλιστών. Ο νομ. σύμβουλος μάλιστα συνεπικουρείτο από την «ουρίτσα της λογίστριας», που φέρει τον βαρύτιμο τίτλο της «προσωπαρχέσσας», κα Χριστοπούλου. Κατέβηκε λοιπόν όλο το «βαρύ πυροβολικό» κι έφυγε με τα μούτρα σπασμένα.

Η διοικητική αλητεία των «ΕΚΤΕΛΕΣΤΩΝ» δεν σταματά εκεί αφού η περίπτωση του απολυμένου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΑΡΙΑΜΠΑ πραγματικά δεν έχει προηγούμενο.

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΡΙΑΜΠΑΣ 38 ετών προσλήφθηκε το 2007 μέσω επιδοτούμενου προγράμματος του ΟΑΕΔ λόγω του ότι, δυστυχώς για αυτόν, πάσχει από μόνιμη νεφρική ανεπάρκεια, δηλαδή επισήμως έχει αναπηρία σε ποσοστό 80% και τρεις φορές την εβδομάδα πρέπει να βρίσκεται στην αιμοκάθαρση για να διατηρείται στη ζωή. Λίγες μέρες πριν απολυθεί κι αφού έμαθε ότι τον πήγαιναν ως πρόβατο στη σφαγή έσπευσε να παρακαλέσει το γραμματέα κ. Μωραΐτη να τον κρατήσουν αφού σε 14 μήνες θα θεμελίωνε δικαίωμα αναπηρικής σύνταξης! Εις μάτην· ο «αυτοδημιούργητος» του απάντησε αφοπλιστικά πως αν δεν απέλυαν αυτόν θα έπρεπε να βρουν άλλον να απολύσουν! Ο κ. Μπαριαμπάς, μάλιστα, προσφέρθηκε -προκειμένου να μην απολυθεί- να καταβάλλει ο ίδιος τις εισφορές του λόγω του ότι η αδιαφορία του λογιστηρίου είχε ως αποτέλεσμα τη μη είσπραξη της επιδότησης από τον ΟΑΕΔ. Πάλι όμως υπήρξαν ανένδοτοι. Η μητέρα του κ. Μπαριαμπά, στην αγωνία της να μη χάσει ο γιος της τη δουλειά του και το δικαίωμα στη σύνταξη, αναγκάστηκε να πάει η ίδια στη Ριζάρειο να παρακαλέσει για το παιδί της. Και πόσο μάλλον όταν και ο άλλος της γιος υποφέρει από το ίδιο πρόβλημα της νεφρικής ανεπάρκειας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και η προϊστάμενη του ΟΑΕΔ ευαισθητοποιήθηκε από την περίπτωση αυτή προτείνοντας τηλεφωνικά στο γραμματέα να προσφύγει η Ριζάρειος στον ΟΑΕΔ για να λάβει αναδρομικά τα χρήματα τα οποία δεν είχε πάρει τόσο καιρό. Μετά την τόση επιμονή της μητέρας το συμβούλιο την δέχτηκε σε ακρόαση περί τα τέλη Ιουλίου. Χαρακτηριστικά, πρέπει να αναφερθεί πως όταν εξιστόρησε την εμπλοκή με τον ΟΑΕΔ στο συμβούλιο και την απωλεσθείσα επιδότηση, ο κ. Λιούμας της είπε κυνικά και απάνθρωπα: «τότε δεν είχαμε ανάγκη τα λεφτά ενώ τώρα τα έχουμε»! Οι «ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ» την διαβεβαίωσαν πως θα ανέβαλαν το θέμα για τον Οκτώβρη αλλά στις 2 Αυγούστου απλά τον απέλυσαν. Οι «ΤΗΒΕΝΝΟΦΟΡΟΙ ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ» -όπως ο κ. Γέμτος, που ακόμα εισπράττει 400 ευρώ για εικονική απασχόληση- όταν βρίσκονται σε «πανεπιστημιακούς κύκλους» μιλούν για ουμανιστικές θεωρίες και πανανθρώπινες αξίες την ίδια ώρα που ρουφάνε το αίμα ενός ταλαιπωρημένου νεφροπαθούς. Θερμά συγχαρητήρια στους πανεπιστημιακούς Μασσαλά, Ματσόπουλο, Γέμτο, Χούλη αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους βέβαια.

Φυσικά το σχέδιό τους περιλαμβάνει και τη διάλυση του σωματείου αφού και οι απολυμένοι Σ. Μπελίτσης και Λ.Γκόντος είναι ιδρυτικά του μέλη καθώς και μέλη του προεδρείου. Επομένως, επίσης προστατεύονται από τον Ν.1264/82. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κα Χριστοπούλου έδωσε «αυστηρή εντολή» να μην επιτραπεί ξανά η είσοδος των απολυμένων εντός του «campus» του Χαλανδρίου βαυκαλιζόμενη με τη φαντασίωση ότι εργάζεται στην πιο «ισχυρή πολυεθνική» και ότι μπαινοβγαίνει διαρκώς στα meetings με τον CEO Mr Matsopoulos. Προφανώς, είναι αυτές οι «πινελιές ανθρωπιάς» που χαρακτηρίζουν αυτά τα υπέροχα πλάσματα.

Όλα αυτά τα χρόνια η διοίκηση έπρεπε να στηρίζεται σε υπαλλήλους κλειδιά προκειμένου να μπορεί να εξασκεί την πολιτική της και σε αυτή τη φάση των απολύσεων θα έπρεπε να τους προστατεύσει. Κορυφαίο παράδειγμα είναι αυτό της τέως διευθύντριας της Χειροτεχνικής σχολής στο Μονοδένδρι, κας Νταλίπη. Η συγκεκριμένη κυρία κατάφερε να προσληφθεί ο γιος της κος Φωτόπουλος Παύλος ως υπεράριθμος στο «πασαλίκι» της Ριζαρείου Πολιτείας υπό την καθοδήγηση του διαβόητου κ. Τσεκούρα (οι φίλοι ακόμα τον αποκαλούν Takis). Έτσι λοιπόν, η μητέρα του συνταξιοδοτήθηκε αφού συμφώνησε ότι το τέκνο της δε θα βρισκόταν ποτέ στις λίστες των απολυμένων.

Η κα Νταλίπη μετά την αποχώρησή της αντικαταστάθηκε επάξια από την κα Ιφιγένεια Γέπη, η οποία και τοποθετήθηκε ύστερα από μια διοικητική παρωδία στη θέση της διευθύντριας. Πιο συγκεκριμένα, στις αρχές του 2011 ο κ. Μασσαλάς κατ’ εντολή του συμβουλίου ακροάστηκε τρεις πτυχιούχους προκειμένου να επιλεγεί το νέο διευθυντικό στέλεχος.

Οι υποψήφιοι ήταν:

α) Ο κ. Πέτρος Ρίζος, πτυχιούχος Θεολογίας του Α.Π.Θ.

β) Η κα Οικονόμου Αναστασία, πτυχιούχος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου

γ) Η κα Γέπη, πτυχιούχος της Ιστορίας της Τέχνης από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (πτυχίο δια αλληλογραφίας)

Επελέγη φυσικά η κα Γέπη με τελείως άσχετο τίτλο σπουδών αλλά με δύο άλλα πολύ σημαντικά εφόδια:

• την καταγωγή από την Αρίστη Ζαγορίου, από όπου κατάγεται και ο κ. Λιούμας
• και μια ιστορία έγγραφης ρουφιανιάς για τρεις συναδέλφους της τον Φλεβάρη του 2008 για την οποία θα αναφερθούμε εκτενέστατα πολύ σύντομα.

Άλλη μια χαρακτηριστική περίπτωση προστατευόμενης υπαλλήλου είναι αυτή της κας Σουλτάνη Πολυξένης, προστατευόμενης του έταιρου γονιδιακού αποτυπώματος, του κ. Ιωαννίδη βεβαίως, η οποία κατάγεται από το Τσεπέλοβο Ζαγορίου, από το οποίο κατάγεται και ο προαναφερόμενος και διαρκώς αιωρούμενος σε διανοητικά κενά αέρος σύμβουλος. Φαίνεται πως τα αλλεπάλληλα πεσκέσια της κας Πολυξένης όλα αυτά τα χρόνια έπιασαν τόπο.

Φυσικά, οι βρικόλακες προτίμησαν να εκδιώξουν την κα Οικονόμου, η οποία είναι ανύπαντρη μητέρα μη έχουσα άλλες πηγές βιοπορισμού ή την κα Τσελίκου, η οποία βρίσκεται σε μια ηλικιακή περιοχή στην οποία είναι πολύ δύσκολο να βρει εργασία ιδίως στους χαλεπούς οικονομικούς καιρούς που περνά η χώρα μας.

Αγαπητοί αναγνώστες τίθεται το ερώτημα στο οποίο θα θέλαμε και τον δικό σας το σχολιασμό:

Αν δεν είχε καθυστερήσει ο κρατικός έλεγχος να έλθει (20 περίπου χρόνια), θα είχανε προβεί σε τόσες πολλές και σοβαρές διοικητικές αυθαιρεσίες τα διψασμένα μορμολύκεια του συμβουλίου;

Θα μπορέσουν πραγματικά οι επιθεωρήτριες κα Κοψαλιά και κα Παπαχριστοφίλου να ανακαλύψουν τα κακώς κείμενα;

Εμείς σε καμία περίπτωση δε θα τις αμφισβητούσαμε. Αντιθέτως θα θέλαμε να τις βοηθήσουμε μιας και για εκείνες είναι πολύ εύκολο να διασταυρώσουν τα στοιχεία που παραθέτουμε σε όλες τις αναρτήσεις μας.

Κλείνοντας δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην έλάχιστη ευαισθησία που επέδειξε την ύστατη στιγμή ο κ. Κύρου, παραιτούμενος από τη θέση του συμβούλου, ενόψει των απολύσεων και πιστεύουμε πως κατέδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.